Pasos monótonos de certa inercia.
Sacando santos e pé serio.
Romerías de certa intrascendencia.
Algarabías de aldea adornada.
Excusa pra xuntanza e a conveniencia.
Romerías da veciñanza.
¿Paganismo priscilianista dalgún xeito?
¿Paganismo de púlpito e baixo seu teito?
Xotas e muiñeiras a metade de procesión e camiñata.
Xentes que aplauden a danza censurada.
En tempos vetada no salmo e na misa narrada.
En anos vetada pola mesma cacicada.
Relixión misturada con elementos de alborada.
O popular foi asimilado pra endulzar salmos e plegarias.
Labregas emocionadas de ver danzar as suas rapazas.
Mulleres que ven a obra tecida de enagua e muradana.
*Ángel Amaro
No hay comentarios:
Publicar un comentario