Musgo de cen texturas.
Berce da pedra dos tempos.
Faciana perfilada polo fío do orballo raposeiro.
Pedra espida ao carón dos non chegados; acougas divisando porvires e lamentos.
Agardas millores alboradas.
Co abrente das mañás perfilas sorrisos pros aturdidos.
Testemuña pétrea dos asubíos parroquiais, choros e fame dos sedentos.
Fante morta e de frío sentimento; descoñecen os segredos que agochan as pedras dos tempos.
*Ángel Amaro
No hay comentarios:
Publicar un comentario